Bacağını kaybeden Ceren, hangi eğitimden ne da voleyboldan koptu

GAZİANTEP’te, 1 sene önce geçirdiği gidiş geliş kazası dolayısıyla sıhhatli bacağını kaybeden ortaöğretim öğrencisi Ceylan Özçelik (16), hangi terbiye hayatından ne da çok sevdiği voleyboldan vazgeçti. Oturarak Voleybol Avrat Milli Takımı’na seçilip, Aksaray’daki kampta arak döken Özçelik, “Spor yapmak beni hayatta tutuyor ve bana hayat amacı oluyor. Sonsuz hariç spor yapmaya çıkıyorum. Spor yarmak bana ayrı bire bir enerji veriyor” dedi.

Gaziantep Servi Erdemoğlu Mesleki ve Ustalık Küçük Asya Lisesi’nde, 5 yıldır meslek takımında uçan top oynayan 12 sınıf öğrencisi Ceren Özçelik, 2021’nin Ilkgüz ayında geçirdiği trafik kazası nedeniyle salim bacağını kaybetti. Tedaviye alınan Özçelik, 10 kamer kabil kısa sürede kendisini toparlayıp, kesilen bacağına rağmen voleybolu bırakmadı. Özçelik, bedenî mânialı sporcuların düzlük aldığı Oturarak Uçan Top Kadın Milli Takımı’nda mücadele vermeye başladı.

‘BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ TEVESSÜL ETMEK İSTİYORUM’Aksaray’daki kamp çalışmalarında vadi düz Ceren Özçelik, yaşadığı olayın peşi sıra hayata küsmeyip, voleybol ile yeniden ayağa kalktığını belirtti. Özçelik, “Ilçe yapmadan geçmiş lisede uçan top oynuyordum. Kazadan bilahare evde durmak namına tekrar spor fethetmek istedim. Elan sonradan voleybolda kendimi gösterdim ve oturarak kadınlar mili takımına seçildim. Çokça pir ve kurum donör tıpkı görüngü. Siktirici içim kıpır kıpır ediyor ve heyecanlıyım. Normalde haddinden fazla çalışkan biriyim. Gitar çalışıyorum, yüzme üstelik gençler kategorisinde Gaziantep ikincisiyim ve muhtelif dallarda madalyalarım var. Hala hikmet tedaviye gidiyorum. Kaymakamlık sonrası okulumu bırakmadım ve münhal liseye gidiyorum. İleride BESYO okuyup, beden eğitimi öğretmeni olmayı hedefliyorum” dedi.’SPOR FAYRAP ETMEK BENİ HAYATTA TUTUYOR’

Okul servisinden indiği sırada gelen otomobilin çarpması sonucu sağ bacağını kaybettiğini anlatan Özçelik, “Bacağımın dizden aşağısını kangrene dönüşmesi sonucu damarlarımın tıkanması ile bacağımı açmak zorunda kaldılar. Bu süreçte ailem, bana çok yardımcı oldu. Annem, babam ve iki ağabeyim sürekli beraberinde kendisine bana bilek verdiler. Kendimi mânialı kendisine görmüyorum. Spor yapmayı çok seviyorum. Spor yapmak beni hayatta tutuyor ve bana dirim amacı oluyor. Sürekli hariç spor yapmaya çıkıyorum. Spor fora etmek bana ayrı bir erke veriyor. Hayallerimi yankılanmak üzere spor yapıyorum. Faaliyetler olduktan sonradan evde on paralık oturmadım. Sargılarımla üstelik hariç çıktığım olmuştu. Tek moralimi bozup, depresyona girmedim. Bacağımın kesilmesini dahi bire bir bariyer olarak görmedim. Aksaray kampı çok bol geçiyor. Normal voleybol ile oturarak voleybol haddinden fazla değişik. Milli takımda çokça ayrımlı şeyler öğreniyorum. Hocalarım de çok havari oluyor ve kampımız bereketli geçiyor. Takımın yer genci olduğum amacıyla ablalarım bile bana koruyucu oluyor” diyerek konuştu.



Share: